Geschiedenis

De Koerden bewonen als volk ruim vierduidend jaar het door hen opgeëiste gebied ten noorden van Mesopotamië. In deze periode overleefde hun karakteristiek cultuur vele koninkrijken en imperiums. De Assyriërs, Perzen, Grieken, Romeinen, Arabieren, Mongolen, en tenslotte de Turken, zijn er niet geslaagd de koerden doen ondergaan in plaats lijk smeltkoers van volkeren en stammen. Rond de Eerste Wereldoorlog groeide de nationale aspiratie tot het stichten van een onafhankelijke staat snel onder de Koerdische bevolking. De geallieerden waren gedwongen hier rekening mee te houden. Bij de vredesbespreking te Sèvres in 1920 verdeelden de toenmalige grote mogendheden het ineengestorte Osmaanse Rijk. De Koerden werd een autonoom Koerdistan oegezegd. In afwachting van een definitieve regeling kwam er een Brits mandaat bestuur. In Turkije greep echter kort na deze vredebespreking generaal Mustaf Kemal, die zich late Atatürk liet noemen, de macht. Zijn regering ging niet akkoord met alle voorwaarden van het vredesverdrag.

In Lausanne, 1923, bij het tekenen van het definitieve vredesverdrag, was met instemming van de Volkerenbond, Koerdistan van de baan. Na de Eerste Wereldoorlog kwamen de Koerden in  verschillende gebieden van Koerdistan in opstand tegen het kolonialisme. In 1925 kwamen de Koerden in het Turkse gedeelte van Koerdistan in opstand onder leiding van sheik Said tegen het Turkse leger. Er zijn toen 600.000 koerden omgekomen.
In 1923-1929 werd de 'Koerdische Staat' in Irak opgericht onder leiding van sheik Mahumd.Deze staat werd vernietigd door de Britse imperialisten. In 1932-1944 was Barzani's opstand tegen het Britse kolonialisme in Iraakse Koerdistan. In 1961 begon de Koerdische opstand tegen het Iraakse bewind. Pas in 1970 kwam aan de gevechten een einde met belofte dat in 1974 de Iraakse Koerden volledig zelfbestuur zouden krijgen. Maar dit bleek een belofte op papier te zijn, zodat in dat jaar de strijd weer oplaaide.
Op 6 maart 1975 sloot de Sjah Iran een overeenkomst met Baathregime van Irak. In ruil hier voor kreeg de Sjah een paar door hem geclaimde gebieden in oost zuid-oost Irak en kreeg vrij spel bij gebieden van de Sjattel-Arab van Irak. Bovendien werd besloten voortaan samen te werken bij de onderdrukking van de Koerden.Zo werden er uit een zone van 20 km langs de grens van Irak, duizenden Koerdische gezinnen geevacueerd naar Zuid Irak. De Koerden zetten echter de strijd tegen het Baath-regime voort. Samen met de andere bevolkingsgroepen in Iran hebben de Koerden het Sjah-regime omver geworpen. Tot aan de vaststelling van de grondwet hebben de Koerden Khomeiny gestund. Toen echter bekend werd dat in die grondwet werd bepaald dat er geen recht op autonomie voor alle minderheden in Iran zou komen, maar van de een nieuw dictatuur in naam van Islam, begonnen de Koerden hun rechten te verdedigen.

In het bezette Koerdistan gebieden werden en worden continu Koerden gearresteerd en in een schijnproces ter dood veroordeeld en geëxecuteerd. De koerden In Turkije zijn altijd sterk onderdrukt, hun taal is verboden, evenals het dragen van traditionele kleding en het vieren van nationale feesten. Hun woongebieden worden bewust onderontwikkeld gehouden. De overheid treedt met harde hand op tegen de Koerden en het Koerdische gedeelte van Turkije is constant in staat van beleg. Maar de Koerden geven hun rechten niet op en strijden door ook het Syrische regime doet aan arabisatie. Men probeert de Koerdische cultuur kapot te krijgen, maar het Koerdische nationalisme is echter diep geworteld.