Onderwijs
Er is geen echte goed onderwijssyeteem. Dit komt door de
achterstelling van Koerdistan door alle overheden. Meer dan 30 % van de bevolking is
analfabeet, er is maar één lager school op 5 dorpen. Op school in Turkije, Syrië, Iran de
Koerdische taal is verboden en in Irak niet. In plaats van daarvan geeft men onderwijs in Perzisch,
Arabisch of Turks.De scholen die er zijn , zijn moeilijk wegenstelsel. De wegen die
er zijn leiden vaak naar kazernes in plaats van naar scholen.Veel dorpen in Koerdistan
hebben één of drie onderwijzer, die min of meer 100 kinderen les moet geven. De onderwijzer in
het dorp heeft de taak van schoolmeester, portier, opvoeder van kinderen ,boekhouder van de
school, ect.
In de winter is het zeer moeilijk lesmateriaal van de stad naar
de dorpen te transporteren; door de slechte weeromstandigheden is de weg haast onbegaanbaar.
De feodale willen de kinderen opvoeden tot goede arbeidersstudie wordt onmogelijk
gemaakt daar zij bang zijn voor machtsovername van intellectuelen.
Omdat het onderwijssysteem niet op de Koerdistan belang is
gericht bestaat er nauwelijks een mogelijkheid voor Koerden om zich op sociaal-wetenschappelijk
gebied te ontwikkelen. Er bevinden zich weinig middelbare scholen in dorpen van
Koerdistan. Een aantal dorpelingen gaat naar de grote steden om middelbaar onderwijs te kunnen
volgen, maar dit kost geld, vooral aan huisvestiging en reiskosten. In heel Koerdistan zijn er 5
universiteiten en een aantal trainingsscholen en colleges..