Handel, Landbouw en Industrie
Koerdistan als geheel is rijk aan grondstoffen zoals olie,
steenkool en enkele metalen. De enigen die hiervan profiteren zijn de buitenlandse
ondernemingen en de centrale overheden van de verschillende landen.Driekwart van de bevolking
van Koerdistan leeft van de landbouw. De mesten van hen leven nog steeds onder
feodale verhoudingen. De beschikbare grond is in handen van een kleine groep grootgrondbezitters.Hierdoor
lijdt de bevolking een weinig menswaardig bestaan. De feodale landheren handelen in het belang van de centrale
overheden en helpen mee aan de onderdrukking van het volk.Industri�le vooruitgang is
geblokkeerd. Koerdistan is sterk afhankelijk geworden van de centrale overheden van de staten
welke haar hebben ingelijfd. Via deze centrale overhedenis Koerdistan afhankelijk van de
industri�le centra elders in de wereld.
De structuur van het communicatienetwerk illustreert deze
afhankelijkheid duidelijk. Het netwerk is niet gegroeid uit plaatselijke economische contacten, maar
geconstrueerd door de administratieve behoeften van de centrale regeringen.De meeste dorpen en zijn
alleen door voetpaden met elkaar verbonden. Door het feodale systeem en de industri�le
onderontwikkeling is er in Koerdistan grote werkloosheid ontstaan. Vele Koerden die nooit meer zien hebben dan hun buurtdorp, hebben
hun geboortestreek verlaten om in de grote steden zoals Erbil, Bagdad, Istanbul,
Teheran, Damascus of zelf in west-Europa te gaan werken. Zij verlaten hun steden en dorpen uit
gebrek aan land of gebrek aan werk en trekken naar industri�le centra. Zo dragen zij bij
aan ontwikkeling van deze centra, maar Koerdistan Blijft in armoede achter.