Koerdische Werknemers in Nederland

In Nederland wonen ongeveer 30.000 koerden uit Turkije of meer. Zij komen ui verschillende steden en dorpen uit het gedeelte van Koerdistan dat ingelijfd is bij Turkije. Door de harde culturele onderdrukking van de Koerden in Turkije, spreken ze vaak Turks onder elkaar. Rechts-extremistische groeperingen in Nederland houden hen in de gaten. Zij die ook maar een beetje politiek actief zijn komen in moeilijkheden met de Turks Ambassade. Eventueel neemt de Turkse regering maatregelen naar hun families in Turks Koerdistan.

Velen van de Turks-Koerdische ‘gastarbeiders’ zijn illegaal. De streken waar zij vandaan komen worden in economisch en politiek opzicht achtergesteld bij de rest van Turkije. Ook wat betreft onderwijs en huisvesting komen zij achteraan. De enige kans om hun leefsituatie te verbeteren is zich te laten uitbuiten door de westerse kapitalisten, als onderbetaalt gastarbeider. In Denhaag woont de grootste groep Turkse Koerden. Zij bestaat uit min of meer 7.000 mensen. De overigen wonen meer verspreid over het land. Enkele van hen wonen hier met hen gezien of familie. Hun kinderen gaan hier naar de school en krijgen les in het Nederlands of in het Turks, maar niet in Koerdisch.De Nederlandse regering besteedt nauwelijks aandacht aan de Koerdische bevolkinggroepen in Nederland.Zij worden beschouwd als Turks inwoners.

De regering houdt afstand van de Koerdische zaak op internationaal niveau in verband met de economische betrekkingen met de centrale regeringen in het Midden-Oosten en het bondgenootschap vanTurkije binnen de NAVO-landen.

"Hoe erg is het een Koerdische kind te zijn dat zijn eigen moedertaal niet kan spreken"?
………….

Iedereen die de menselijke rechten respecteert, elk land dat zorg draagt voor deze rechten, zou een duidelijke standpunt in moeten nemen tegen de onrechtvaardigheden die ten opzichte van de Koerden worden begaan.Zij ondergaan een onmenselijke behandeling door de politieke terreur waaraan zij onderworpen door de Turkse, Iraakse, Iraanse en Syrische regeringen.Zij zijn nog steeds het slachtoffer van massamoorden en onderdrukking. Er moet dan ook een sterk beroep gedaan worden op de internationale solidariteit.