Onderwijs

Er is geen echte goed onderwijssyeteem. Dit komt door de achterstelling van Koerdistan door alle overheden. Meer dan 30 % van de bevolking is analfabeet, er is maar ��n lager school op 5 dorpen. Op school in Turkije, Syri�, Iran de Koerdische taal is verboden en in Irak niet. In plaats van daarvan geeft men onderwijs in Perzisch, Arabisch of Turks.De scholen die er zijn , zijn moeilijk wegenstelsel. De wegen die er zijn leiden vaak naar kazernes in plaats van naar scholen.Veel dorpen in Koerdistan hebben ��n of drie onderwijzer, die min of meer 100 kinderen les moet geven. De onderwijzer in het dorp heeft de taak van schoolmeester, portier, opvoeder van kinderen ,boekhouder van de school, ect.

 In de winter is het zeer moeilijk lesmateriaal van de stad naar de dorpen te transporteren; door de slechte weeromstandigheden is de weg haast onbegaanbaar. De feodale willen de kinderen opvoeden tot goede arbeidersstudie wordt onmogelijk gemaakt daar zij bang zijn voor machtsovername van intellectuelen.
Omdat het onderwijssysteem niet op de Koerdistan belang is gericht bestaat er nauwelijks een mogelijkheid voor Koerden om zich op sociaal-wetenschappelijk gebied te ontwikkelen. Er bevinden zich weinig middelbare scholen in dorpen van Koerdistan. Een aantal dorpelingen gaat naar de grote steden om middelbaar onderwijs te kunnen volgen, maar dit kost geld, vooral aan huisvestiging en reiskosten. In heel Koerdistan zijn er 5 universiteiten en een aantal trainingsscholen en colleges..